همه چیز درباره کره

کیم جونگ ایلیا یک رقم دو رگه از گونه گلهای بِگونیا (Begonia) است. پس از مرگ رهبر کره شمالی، کیم جونگ ایل، در دسامبر سال 2011 از این گل برای آراستن جسد او که برای ادای احترام مردم در معرض نمایش عموم گذاشته شده بود، استفاده شد. این گل علیرغم نامش "کیم جونگ ایلیا" گل ملی کره شمالی نیست بلکه گل ملی این کشور ماگنولیا است.

برای گرامیداشت چهل و ششمین سالگرد تولد کیم جونگ ایل در سال 1988، گیاه شناس ژاپنی به نام کامو موتوترو یک بگونیای چندساله جدید را پرورش داد که به عنوان " نماد دوستی کره و ژاپن" است. این گل سمبلی از خِرد، عشق، عدالت و صلح است. این گل هر ساله در روز 16 فوریه (سالروز تولد کیم جونگ ایل) شکوفه می دهد.

شعر "گل کیم جونگ ایلیا"

گلهای سرخی که در سرتاسر سرزمینمان می شکفند

همانند قلبهایی پر از عشق به رهبرند

قلبهایمان غنچه های نورس کیم جونگ ایلیا را دنبال می کنند

ای گل وفاداریمان!

به زودی ادامه درجات نظامی ارتش کره شمالی و همینطور درجات نظامی ارتش کره جنوبی در وبلاگ قرار داده خواهند شد.

نام کشور کره از نام یک حکومت پادشاهی قدیم به نام کوریو (Koryo) است. اکنون، نام چوسان به معنای "سرزمین آرامش صبحگاهی" به کره شمالی و نام هانگوک، یعنی "سرزمین هان ها" به کره جنوبی داده می شود. نام پایتخت کره شمالی، پیونگ یانگ را میتوان "صبح" ترجمه کرد. نام پایتخت کره جنوبی، یعنی سئول ( سوئول تلفظ کنید) هیچگاه با علائم چینی نوشته نمی شود. نام این شهر از کلمۀ sarabol به معنای "دشت" ریشه گرفته است. این نام به پایتخت حکومت پادشاهی شیلا در قرن اول میلادی اطلاق می شده که نام کنونی آن کیونگ جو (kyong jo) است. بعداً کلمۀ sarabol به معنای پایتخت به کار رفت و به seoul (سئول) تبدیل شد. نام قدیمی چینی که به این شهر اطلاق می شد هان شنگ (han sheng)، یعنی "شهر رودخانه هان" بوده است.

منبع: کتاب زبانهای مردم جهان، نویسنده: میشل مالرب، مترجم: عفّت ملا نظر

کیم جونگ ایل، رهبر کره شمالی، امروز دوشنبه بر اثر سکته قلبی در سن ۶۹ سالگی درگذشت.

طبق گزارش خبرگزاری رسمی کره شمالی (KCNA)، سکته کیم جونگ ایل بر اثر استرس و کار بیش از اندازه بوده است. در پی مرگ کیم جونگ ایل قرار است کره شمالی امروز بیانیه مهمی را منتشر کند. از امروز به مدت ده روز و تا تاریخ ۲۹ دسامبر در کره شمالی عزای عمومی اعلام شده است.         

کیم جونگ ایل، رهبر کره شمالی

 عکس از خبرگزاری یونهاپ: مجری تلویزیون کره شمالی در حالیکه لباس سیاه به تن دارد، مرگ رهبر کره شمالی را اعلام می کند

این در حالی است که در ژاپن و کره شمالی وضعیت فوق العاده اعلام شده است.

در پی فوت کیم جونگ ایل سفیر جمهوری اسلامی ایران در کره شمالی، مرتضی مرادیان، در گفتگو با ایرنا این واقعه را به دولت و ملت کره شمالی تسلیت گفت و افزود:

"به عنوان نماینده دولت جمهوری اسلامی ایران در این لحظات كه كره شمالی به دلیل فقدان رهبر خود در غم فرو رفته با مردم این كشور همدری می كنیم."

کیم جونگ ایل از سال ۲۰۰۸ از بیماری رنج می برد.

در این سایت که تقریباً هر روز آپدیت میشه، عکس هایی رو میتونین ببینین که کیم جونگ ایل، رهبر کره شمالی، رو در حالی که داره به چیزهای مختلف نگاه میکنه نشون میده.

http://kimjongillookingatthings.tumblr.com/

اینم یه نمونه اش:

توضیح عکس: کیم جونگ ایل در حال نگاه کردن به یک در

پرچم کره شمالی در تاریخ 8 سپتامبر 1948 به عنوان پرچم ملی انتخاب شد. ستاره قرمزی که روی پرچم روی یک دایره سفید قرار دارد نشان دهنده کمونیستی بودن حکومت شمالی است. این پرچم زمانی به عنوان پرچم کره شمالی پذیرفته شد که قسمت شمالی شبه جزیره کره، کمونیستی بودن خود را اعلام کرد. 

پرچم قدیمی کره از رنگهای آبی، قرمز و سفید تشکیل شده بود. کره شمالی این سه رنگ را بر روی پرچم خود حفظ کرد و به رنگ قرمز آن را برجسته تر کرد. همینطور یک ستاره قرمز را بر روی دایره سفید اضافه کرد. دایره سفید بیانگر تگوک (دایره قرمز و آبی روی پرچم کره جنوبی) است و نماد عناصر متضاد طبیعت است. نوار قرمز نشان دهنده سنت های انقلابی است. و ستاره قرمز هم نماد کمونیسم است. همچنین دو نوار آبی نماد استقلال، صلح و دوستی است. و دو نوار سفید هم نماد یکپارچگی و خلوص است.

یک پرچم کره شمالی به وزن 270 کیلو از بالای میله ای با ارتفاع 160 متر به اهتزاز در آمده است. این میله پرچم که در کیجونگ دونگ (Kijong Dong) در منطقه مرزی کره جنوبی و شمالی (در خاک کره شمالی) قرار دارد، سومین میله پرچم بلند در دنیاست. 

دیگر پرچمهای مورد استفاده کره شمالی

   پرچم کمیته ایالتی مردمی برای کره شمالی

   پرچم شخصی کیم جونگ ایل به عنوان فرمانده کل کره شمالی

   پرچم حزب کارگر کره شمالی

   پرچم ارتش کره شمالی

(توجه: عدد 4.25 که روی این پرچم و دو پرچم بعدی هست نشان دهنده تاریخ ایجاد ارتش خلق کره در 25 آوریل 1948 است.)

   پرچم نیروی دریایی کره شمالی

   پرچم نیروی هوایی کره شمالی

   پرچم اتحاد کره جنوبی و کره شمالی (پرچمی که کره جنوبی و کره شمالی هنگامی که به عنوان یک تیم در مسابقات ورزشی شرکت می کردند استفاده می شد و نمایانگر تمام شبه جزیره کره بود)

احتمالاً کره ای ها از همان دوره های ابتدایی تاریخ خود از گلدوزی استفاده می کرده اند، البته طبق آنچه که در اسناد تاریخی آمده است استفاده از گلدوزی تنها در دوره های بعدی تاریخ کره ثبت شده است. فصل بویو (Buyeo) از کتاب سامگوک جی (Samguk-ji) یا "دوران سه پادشاهی از تاریخ کهن چین" توضیح داده شده است که مردم بویو از پارچه های زربفت براق و لباسهای ابریشمی که روی آن تصویری گلدوزی شده بوده استفاده می کردند. همینطور در فصل گوگوریو (Goguryeo) آمده است که مقامات رسمی گوگوریو برای دیدارهای رسمی از لباسهای ابریشمی گلدوزی شده و جواهرا آلاتی از جنس طلا و نقره استفاده می کردند.

توصیف لباسهای امپراتوری بِکجه (Baekje) که در کتاب سامگوک ساگی (Samguk Sagi) یا "تاریخ سه پادشاهی" آمده است نشان می دهد که در بیست و هشتمین سال از سلطنت پادشاه گوی (Goi)، مقامات لباسهای بلند و گشاد زرشکی آستین بلند و شلوار آبی می پوشیدند، کلاهی که با یک گل طلایی و چند پرنده گلدوزی شده بود به سر می گذاشتند و برای ملاقات صبحگاهی در اولین روز ماه مه کمربند چرمی می بستند و کفشهای چرمی به پا می کردند.

در فصل شیلا (Silla) از این کتاب آمده است که تا زمان امپراتوری پادشاه سوجی (Soji)، دیگر استفاده مردم عادی از گلدوزی متداول شده بود. همچنین در سامگوک ساگی آمده است که ملکه جین دئوک(Jindeok)، بیست و هشتمین فرمانروای شیلا، شعری را که به یاد تاج گذاری خود گفته بود گلدوزی کرد و برای امپراتور چین در آن زمان ،که از سلسله تانگ بود، فرستاد.

با شکوفایی بودیسم در کره قدیم، گلدوزی انقدر رایج شده بود که در دوران پادشاه اِجانگ (Aejang) گلدوزی تصاویر بودایی ممنوع شد. قدیمی ترین شیء گلدوزی شده کره ای شناخته شده چوسوگوک ماندارا (Cheosuguk Mandara) است که در چوگوجی (Chugu-ji)، معبدی در ژاپن، قرار دارد. تحت نظارت جینکوما (Jinkuma) از بِکجه، سه صنعتگر تصویری کشیدند و زنانی که از گلدوزان ماهر بودند کار را تمام کردند. این دو پارچه بزرگ ،که هر کدام حدود دو متر طول داشتند، در سال 622 بعد از میلاد تکمیل شدند.

دیروز مردم در کره جنوبی پانصد و شصت و پنجمین سالگرد ابداع خط هانگول را جشن گرفتند. در کره جنوبی هر ساله روز 9 اکتبر را که روز ابداع الفبای کره ای است را جشن می گیرند و به آن روز هانگول می گویند. البته در کره شمالی این تاریخ متفاوت است، آنها هر ساله روز 15 ژانویه ابداع و اعلام خط کره ای را جشن می گیرند که به آن روز چوسانگول می گویند.

لوگوی گوگل در روز هانگول - کلمه گوگل به زبان کره ای

بر اساس سجونگ سیلوک (세종실록) یا گزارش سالانه سجونگ، شاه سجونگ (King Sejong)، چهارمین امپراتور سلسله چوسان، در نهمین ماه سال 1446 تقویم قمری کره ای، انتشار "هونمین جونگوم" (Hunmin Jeongeum) را اعلام کرد. هونمین جونگوم سندی بود که در آن شاه سجونگ خطی را که خود او ابداع کرده بود و هونمین جونگوم نام داشت را در آن معرفی کرده بود. 

                                       هونمین جونگوم

در سال 1926 انجمن زبان کره ای (Korean Language Society) که وظیفه تحقیق درباره زبان کره ای را بر عهده دارد، در آخرین روز از ماه نهم قمری، چهارصد و هشتادمین سالگرد اعلام زبان کره ای را جشن گرفت که هم زمان با نهم اکتبر بود. اعضای انجمن اظهار داشتند که آن روز اولین برگزاری گرامیداشت گاگیانال (가갸날) بود. این نامی بود که از گاگیاگول (가갸글) گرفته شده بود که مترادف با هانگول بود. مدتی پس از آن که جو سیجیونگ (Ju Si-gyeong)، از بنیان گذاران زبان شناسی مدرن کره ای، در سال 1913 واژه هانگول را ساخت، نامی که در سراسر دنیا برای نامگذاری الفبای جدید کره ای پذیرفته شد، در سال 1928 نام سالگرد گرامیداشت ابداع الفبای کره ای به هانگولال (Hangullal) تغییر یافت. در آن زمان این روز را بر اساس تقویم قمری کره ای جشن می گرفتند.

در سال 1931 روز گرامیداشت هانگول به 29 اکتبر تغییر یافت و در سال 1446 عده ای این فرضیه را مطرح کردند که در سال 1446 از تقویم یولیانی استفاده می شده است، به همین دلیل 28 اکتبر را جایگزین تاریخ قبلی، یعنی 29 اکتبر، کردند.

در سال 1940 پس از کشف نسخه اصلی هونمین جونگوم هِریه (Hunmin Jeongeum Haerye) که تفسیر هونمین جونگوم بود، مشخص شد که هونمین جونگوم در ده روز اول ماه نهم اعلام شده بوده است. دهمین روز از ماه نهم تقویم کره ای در سال 1446 با نهم اکتبر تقویم یولیانی برابر بوده است. پس از تشکیل دولت کره جنوبی در سال 1945، روز هانگول به عنوان یکی از تعطیلات رسمی اعلام شد، در این روز کارمندان دولت تعطیل هستند.

کره شمالی 15 ژانویه را به عنوان روز چوسانگول انتخاب کرده است که گمان می رود همزمان با تاریخ واقعی اعلام هونمین جونگوم است.

امروز چهارهزار و سیصد و چهل و سومین سالروز تاسیس کره است. کره ای ها در این روز که به آن کِچونجول (개천절) یا روز گشایش آسمان می گویند، تاسیس چوسان قدیم یا همان کره قدیم را جشن می گیرند.

دانگون در سال 2333 قبل از میلاد چوسان قدیم را تاسیس کرد. کره ای ها به این دلیل این روز را روز گشایش آسمان می نامند چون در سال 2457 قبل از میلاد بود که هوانین (Hwanin)، خدای آسمان، پسرش هوانونگ (Hwanung) یعنی پدر دانگون را به زمین فرستاد تا با انسان ها زندگی کند(البته دانگون حاصل ازدواج هوانونگ در زمین بود). در تاریخ کره این روز را در تمامی حکومت ها جشن می گرفتند. در سال 1909 این روز به عنوان یکی از تعطیلات رسمی کره ثبت شد. کره ای ها هر ساله این روز را جشن می گیرند. آنها در ابتدا سومین روز از ماه قمری را جشن می گرفتند که از سال 1949 مقرر شد تا به دلیل راحتی، این جشن در سومین روز از ماه اکتبر برگزار شود.

برای مطالعه بیشتر درباره دانگون، هوانین و هوانونگ اینجا را کلیک کنید

عکس از خبرگزاری Yonhap کره جنوبی

توضیح تصویر بالا -عده ای از مردم کره شمالی و کره ای های ساکن دیگر کشورها در مراسم سالروز تاسیس کره که در مقابل مقبره دانگون در پیونگ یانگ، پایتخت کره شمالی، برگزار شد، شرکت کردند. کره شمالی در سال 1994 این مقبره را در جایی ساخت که گفته می شود آرامگاه اصلی دانگون بوده است.

در 11 آگوست سال 1945 بود که شبه جزیره کره تجزیه شد و دو کشور مستقل یعنی کره جنوبی و شمالی به وجود آمدند. اما نحوه تجزیه دو کره به این صورت بود که در سال 1945 ژوزف استالین، رهبر شوروی، تصمیم گرفت به ژاپن حمله کند و در تاریخ 9 آگوست همان سال یعنی در همان روزی که آمریکا دومین بمب اتم را بر روی شهر ناکازاکی انداخت، علیه ژاپن اعلام جنگ کرد. نیروهای شوروی به منطقه منچوری چین و قسمتهای شمالی کره که از سال 1945 در اشغال ژاپن بود حمله کردند. شوروی تصمیم گرفت تا هر چه زودتر خاک کره را اشغال کند و در این کشور نیز کمونیسم را گسترش دهد. ایالات متحده آمریکا نیز برای اینکه از غافله عقب نماند سعی کرد قسمتی از خاک کره را تصاحب کند برای همین در نیمه شب 11 آگوست، یکی از فرماندهان ارشد آمریکایی با دادن نقشه کره به دو سرهنگ جوان ارتش آمریکا که در عمر خود حتی یک بار هم کره را ندیده بودند، سی دقیقه وقت داد تا محدوده ای را مشخص کنند تا کره را به دو بخش تقسیم کند. آنها پس از بررسی نقشه متوجه شدند که مدار 38 درجه به بهترین وجه شبه جزیره کره را به دو قسمت تقریباً مساوی تقسیم میکند. پس از این که مقامات آمریکایی به مقامات شوروی پیشنهاد تجزیه کره را دادند، با موافقت آنها رو به رو شدند و به این صورت بود که شبه جزیره کره توسط دو ابر قدرت آن زمان یعنی شوروی و ایالات متحده آمریکا تجزیه شد و سه سال بعد یعنی سال 1948 مدار جغرافیایی 38 درجه تبدیل به مرز دو کشور تازه استقلال یافته کره جنوبی و کره شمالی شد.

البته پیشنهاد انتخاب مدار 38 درجه به عنوان خط تقسیم کننده شبه جزیره کره در سال 1896 نیز مطرح شده بود. در آن زمان روسیه قصد داشت کره را تحت کنترل خود در آورد، و این در حالی بود که امپراتوری ژاپن به تازگی امپراتوری بریتانیا را وادار به پذیرش حقوق ژاپن در کره کرده بود. ژاپن برای جلوگیری از هرگونه اختلاف، به روسیه پیشنهاد کرد تا دو طرف در امتداد مدار 38 درجه دو حوزه نفوذ مستقل ایجاد کنند. هرچند به هیچ توافق رسمی نرسیدند و همین امر موجب شد تا بعد ها (یعنی از سال 1910 تا 1945) ژاپن کره را تحت کنترل کامل خود در آورد.

منابع: کتاب جنگ کره (The Korean War) ، ویکی پدیا