همه چیز درباره کره

گل ختمی سوری یا Rose of Sharon گل ملی کره ای هاست. و قرنهاست که کره ای ها به این گل عشق می ورزند. بر اساس یادداشتهای بر جا مانده، کره ای ها از زمان های قدیم گل ختمی سوری یا رز شارون را یک گل بهشتی می دانستند و برای آن ارزش زیادی قائل می شوند. در حقیقت، پادشاهی شیلا خود را سرزمین موگونگهوا (Mugunghwa) می نامید. موگونگهوا به معنی گل ابدی است. حتی مردم چین باستان نیز این گونه به کره اشاره کرده اند: " سرزمین مردان نیک که در آنجا موگونگهوا می شکفد". حتی عشق به این گل زمانی بیشتر شد که نام این گل در سرود ملی کره در اواخر قرن 19 به کار رفت:" رز شارون، هزاران مایل سرزمین کوه و رود زیبا". به دلیل این که رز شارون یا همان گل ختمی سوری، قرن ها قسمت مهمی از فرهنگ مردم کره بوده است، بسیار طبیعی بود که دولت کره بعد از رهایی از استعمار ژاپن این گل را به عنوان گل ملی انتخاب کند.

در حال حاضر بیش از 100 پرورش دهنده ی بومی رز شارون در کره وجود دارد. از انواع این گل میتوان به گونه های تکی، نیمه دوتایی و دوتایی اشاره کرد. همینطور این گل بر اساس رنگ آن به سه گروه دانسیم (Dansim) (که وسط آن قرمز است)، بدال (Baedal) ( به رنگ سفید خالص) و آسادال (Asadal) (که روی لبه ی گلبرگ هایش نقطه های صورتی دارد). البته دانسیم به عنوان گل ملی کره استفاده می شود.

زمان شکوفه دادن گل رز شارون یا ختمی سوری از اوایل جولای تا اواخر اکتبر است. تعداد شکوفه های آن در هر گیاه 2000 تا 3000 شکوفه است که به اندازه کافی مستحکم است تا به هنگام پیوند زدن، یا چیدن به منظور دکوراسیون یا تزیین زنده بماند. به همین دلیل این گل نماد آرزوی دوام شکوفایی و پیشرفت ملی است. این گل به این دلیل برای کره ای ها عزیز و مهم است زیرا سمبل افتخارات مردم کره و همینطور فایق آمدن بر مشکلات و سختی هایی است که داشته اند.

منبع: سایت ریاست جمهوری کره جنوبی

از ابتدای معرفی اسلام، درست مدت کوتاهی بعد از جنگ کره، همواره جمعیت مسلمانان در کشور کره جنوبی در حال افزایش بوده است. جامعه ی مسلمانان کره جنوبی (چه کره ای و چه اهل دیگر کشورها) در اطراف شهر سئول قرار دارد، جایی که اولین مسجد بزرگ این کشور (در قرن بیستم) در سال 1976 با استفاده از کمکهای مالی مالزی و دیگر کشورهای اسلامی ساخته شد.

علاوه بر 30 هزار مسلمان اهل کره، جمعیت مسلمانان اهل دیگر کشورهای اسلامی نظیر پاکستان، ایران، عراق و مالزی افزایش آهسته ولی آشکاری داشته است. در کل نزدیک به 35 هزار مسلمان در کره وجود دارد.

در کشور کره شمالی نیز اسلام حضور چشمگیری ندارد، چون معمولاً در آن جا فعالیتهای مستقل وجود ندارد.

... بقیه در ادامه مطلب

دیروز شصت و ششمین سالگرد آزادی شبه جزیره ی کره و رهایی این کشور (که چند سال بعد به دو کشور کره جنوبی و کره شمالی تجزیه شد) از استعمار امپراتوری ژاپن بود. به همین مناسبت در ادامه به ارائه ی اطلاعاتی درباره ی این روز می پردازم.

گوانگ بوک جول (광복절) ،در لغت به معنای بازگشت روز روشن، هر ساله در سراسر کره جشن گرفته می شود. کره ای ها در این روز پایان سلطه ی ژاپن بر کره، مطابق با 15 آگوست 1945، را گرامی می دارند. دولت کره جنوبی سه سال بعد در تاریخ 13 آگوست 1948 تشکیل شد و سینگمان ری (Syngman Rhee) به عنوان اولین رئیس جمهور کره جنوبی سوگند یاد کرد و در تاریخ 1 اکتبر 1949 روز آزادی کره رسماً به عنوان یکی از تعطیلات رسمی کره شناخته شد.

در این روز رئیس جمهور کره جنوبی برای مردم سخنرانی می کند. محل سخنرانی رئیس جمهور کره تالار استقلال کره (Independence Hall of Korea) در چئونان (Cheonan) و یا مرکز هنرهای نمایشی سجونگ است.

همچنین در روز آزادی کره تمام ساختمان ها و خانه ها با پرچم کره جنوبی (Taegukki) تزیین می شوند و بیشتر موزه ها و مکان های عمومی به صورت رایگان به ارائه سرویس به شهروندان می پردازند.

از دیگر فعالیت ها در این روز خواندن "ترانه ی رسمی گوانگ بوک جول" در مراسم رسمی است. این ترانه به "لمس دوباره زمین" و چگونگی "رقص دریا" اشاره می کند و اینکه چگونه "این روز اثر بر جای مانده ای از 40 سال خون پرشور به صورت جامد در آمده است" و همینطور "حفاظت از آن تا همیشه و همیشه".

همچنین در این روز دولت کره جنوبی برخی زندانیان را مورد عفو قرار می دهد.

و در آخر این که در کره شمالی به این روز، یعنی روز آزادی کره، جوگوک هبانگویی (조국해방의 날) می گویند که به معنی "روز آزادی سرزمین پدری" است.

عکس از خبرگزاری Yonhap کره جنوبی

توضیح تصویر بالا - عده ای از شهروندان کره شمالی دیروز با گذاشتن تعدادی گل در مقابل مجسمه ی کیم ایل سونگ (Kim Il sung) رهبر فقید کره شمالی و رئیس جمهور ابدی آن کشور، یاد و خاطره ی 15 آگوست 1945، روز رهایی از استعمار ژاپن، را گرامی داشتند.