همه چیز درباره کره

زیارتگاه جونگ میو (종묘) یکی از قدیمی ترین و سنتی ترین زیارتگاه های سلطنتی کنفسیوسی است که تا به امروز حفظ شده است. این زیارتگاه در سال 1394 و به دستور شاه تِجو ساخته شد. در زیارتگاه جونگ میو لوح هایی سنگی وجود دارد که روی آنها تعالیم اعضای خانواده سلطنتی ثبت شده است. هنوز هم در این مکان مراسم سنتی به همراه موسیقی، آواز و رقص انجام می گیرد.

بنای یادبود جنگ کره در منطقه یونگ سان گوی سئول قرار دارد. اشیاء مربوط به جنگ کره در این مرکز نگهداری و به نمایش گذاشته می شود. بنای یادبود جنگ کره در تاریخ 10 ژوئن 1994 به منظور گرامیداشت یاد و خاطره شهدای جنگ کره ایجاد شد. در این موزه حدود 33000 وسیله نگهداری می شود که 10 هزار شیء آن در معرض نمایش عمومی قرار دارد. این بنا 6 سالن داخلی دارد که شامل اتاق نیروهای اعزامی، اتاق یابود میهن پرستان، اتاق تاریخ جنگ، اتاق جنگ کره 6.25 (در کره جنوبی معمولاً با نام 6.25 یا 625 از جنگ کره یاد می شود که به تاریخ این جنگ یعنی 25 ژوئن اشاره دارد در حالیکه در کره شمالی از آن به عنوان "جنگ آزاد سازی سرزمین پدری" یاد می شود.) دیگر سالنهای داخلی سالن توسعه و اتاق ماشینهای سنگین هستند و در فضای باز هم جنگ افزار های سنگین قرار دارند.

بازدیدکنندگان هم می توانند در حدود 20 برنامه مختلف آموزشی و رویدادهای فرهنگی مانند موسیقی نظامی، مسابقه نقاشی و ... شرکت کنند.

"هه چی" نماد شهر سئول می باشد. هه چی که بیشتر از آن با نام "هه ته" یاد می کنند موجودی افسانه ای شبیه به شیر است که دارای یک شاخ می باشد.

در کتاب ییمولجی (異物紙) که یکی از کتابهای قدیمی چینی درباره موجودات افسانه ای است اشاره شده که هه چی در دورترین نقطه منطقه شمال شرق زندگی می کند. او دارای خلق و خویی نیک است که با شاخ خود به کسانی حمله می کند که باعث دامن زدن به درگیری و اختلاف شوند. کره ای ها هه چی را موجودی بسیار با اخلاق می دانند که از آنها در برابر آتش و دیگر بلایای طبیعی محافظت می کند.

در زمان ساخت کاخ گیونگ بوک، مجسمه های هه چی ساخته شده توسط استاد سنگ تراش لی سه ووک را در آن قرار دادند تا از کاخ در برابر انرژی "آتش" قوی ساطع شده از کوهستان "گوانگ سان" محافظت کند.

این موجود علاوه بر اینکه به باور مردم دفع کننده آتش و انرژی های بد دیگر بوده باعث خوشحالی و خوش شانسی نیز بوده است.

کاخ چانگ دیوک (창덕궁) دومین ویلای سلطنتی است که بعد از کاخ گیونگ بوک ساخته شده است. این کاخ یکی از کاخ های اصلی پادشاهان سلسله چوسان بوده است و از بین پنج کاخی که از سلسله چوسان بر جای مانده این کاخ بهتر از آنها حفظ شده است. در باغ پشتی این کاخ درختی 300 ساله و یک برکه وجود دارد.

این کاخ از زمان پادشاه سونگ جونگ، نهمین پادشاه از ساسله چوسان، اهمیتی دو چندان یافت چرا که تعدادی از شاهان از این کاخ به عنوان کاخ اقامت خود استفاده کردند. متاسفانه در زمان حمله ژاپن به کره در سال 1592 این کاخ توسط شهروندان خشمگین به آتش کشیده شد. به لطف شاه گوانگ هه گون این کاخ در سال 1611 بازسازی شد.

باغ پشتی کاخ چانگ دیوک در زمان شاه تجونگ ساخته شد و از آن به عنوان محلی برای استراحت اعضای خانواده سلطنتی استفاده می شده است.

بهترین زمان دیدن این باغ در پاییز است، زمانی که برگ ها تازه شروع به افتادن می کنند.

نویسنده: شکیبا

سلام به همه دوستان. در این مدت شکیبا خیلی برای سایت ما و شبکه های اجتماعیمون زحمت کشید ولی متاسفانه به دلایلی دیگه نمیتونه همکاری داشته باشه. بدینوسیله از تمام زحماتش توی این مدت تشکر میکنم.
مطلب زیر آخرین مطلبی هست که شکیبا نوشته.

کیم اونگ یونگ متولد ۷ مارس ۱۹۶۲ ، یک مهندس عمران و یک کودک نابغه بود که نامش به دلیل داشتن بالاترین سطح آی کیو در گینس ثبت شد.

او در گانگ وون کره متولد شد و پدرش ،سوسان، یک پروفسور بود. کیم اونگ در ۶ ماهگی قادر بود صحبت کند و نیز در سومین سال تولدش میتوانست زبان های کره ای، ژاپنی، انگلیسی، آلمانی و بسیاری از زبان های دیگر را بخواند.

زمانی که ۴ سال داشت پدرش ادعا کرد که پسرش ۲ هزار لغت در زبان آلمانی و انگلیسی بلد است. همچنین او به زبان های کره ای و ژاپنی شعر می نوشت و دو کتاب کوتاه درمورد مقاله ها و شعرها نوشت.

در ۴ سالگی سطح آی کیو او ۲۰۰ ثبت شد، که این میزان معمولا برای بچه های ۷ سال انتظار می رود.

یک مقاله درمورد او در مجله ی look نوشته شد، بعد از خواندن این مقاله یک معلم و دانش آموزانش در دبیرستان grant در لس آنجلس شروع به نوشتن برای او کردند. در سال ۱۹۶۷ پدر او درخواست ثبت نام در این مدرسه را برای آنها فرستاد.

در ۲ نوامبر ۱۹۶۷ در سن ۵ سالگی او در fuji TV در ژاپن ظاهر شد و با حل معادلات دیفرانسیل میهمان ها را حیرت زده کرد!

در همان برنامه، او شعرهایی به انگلیسی، اسپانیایی، چینی، ویتنامی، تاگالوگ (فیلیپین) ، ژاپنی و کره ای سرود.

در سال ۱۹۷۷ نیز او مسائل دشوار حساب دیفرانسیل و انتگرال را در تلویزیون ژاپن حل کرد.

کمی بعد، او وارد دانشگاه کلی chungbuk شد و دکترای خود را در زمینه ی مهندسی عمران گرفت.

از سال ۲۰۰۷ او به عنوان هیئت علمی کمکی در دانشگاه ملی chung buk خدمت کرده. در ماه مارس ۲۰۱۴ او استاد دانشگاه shinhan شد و معاون رییس در قسمت مرکز توسعه تحقیقات kyeong_gi شد.

درحال حاضر او پدر ۲ پسر است. همچنین بیان کرده است که حتی همکارانش نمی دانستند که او از بچگی نابغه بوده است.

نویسنده: شکیبا

نقاشی سنتی کره ای به خاطر خطوط بی نظیر و رنگ های شرقی با نقاشی های غربی تفاوت بسیاری دارد.

اولین نقاشی های شناخته شده ی کره ای، نقاشی های دیواری بودند که روی دیوارهای قبرستان ها در دوره ی ۳ پادشاهی کشیده شده بودند که امروزه اطلاعات در دسترس مربوط به نحوه ی زندگی آن دوره را از همین نقاشی ها بدست آورده اند.

در اواخر دوره ی گوریو، زمانیکه بودیسم به اوج خود رسید موضوع بسیاری از نقاشی ها بودایی شد.

آیین کنفوسیوس ایدئولوژی اولیه سلسله چوسان شد. روشنفکران که نقش بزرگی در هنر آن زمان ایفا میکردند عمیقاً تحت تاثیر کارهای چینی ها قرار گرفتند.

نقاشی های عامیانه که در میان طبقه اجتماعی پایین تر مشهور شده بود تحت تاثیر مدرسه (آموزش و یا سبک) خاصی قرار نگرفت. تکنیک های رسا و رنگ های روشن، قدرت، حس شوخ طبعی، اوقات فراغت زندگی روزانه را به تصویر می کشند.

سبک غربی در دوره ی استعمار ژاپن شناخته شد و توانست نفوذ زیادی داشته باشد.

بعد از آزادی کره در سال ۱۹۴۵ علاقه به هر دو سبک کره ای و غربی به سرعت رشد کرد. امروزه هنرمندان کره ای مشغول هر دو هستند و اغلب آن ها را در راه های سورپرایز کننده و جدید ترکیب می کنند.

موزه های هنری و گالری های تجاری در سئول و اطرافش وجود دارد که توسط هنرمندان کره ای و خارجی اداره می شود.

تا این اواخر و هنوز در بعضی موارد نقاشی ها از روی سایز قیمت گذاری می شوند؛ هرچه یک نقاشی بزرگتر باشد گران تر است.

امروزه هنرمندان کره ای در حال کشف سبک های متنوع و نیز گسترش بیشتر و بیشتر تصورات خود هستند، برخلاف گذشته که یک هنرمند می بایست قانون های بسیار سختی را دنبال کند تا شناخته شود.

نویسنده: شکیبا

قبلاً بعضی از نمادها رو براتون گذاشته بودیم و در این پست نمادهای بیشتری رو بهتون معرفی میکنیم.

گیاهان:

انار: حاصل خیزی ، فرزندان پسر فراوان

نخل: پادشاه ، حاصل خیزی

خرمالو: حاصل خیزی ، فرزندان زیاد

گل صد تومانی : گنج ، افتخار ، شادی ، حاصل خیزی ، سعادت ، بهار

انگور : حاصل خیزی ، فرزندان زیاد

هلو : عمر طولانی ، فراوانی ، کامیابی ، حاصل خیزی ، بهار

انگور خزنده : عمر طولانی ، ابد

کاج : عمر طولانی ، صداقت 

لیمو : حاصل خیزی ، فرزندان زیاد

بامبو : پایداری ، صداقت 

اُرکیده : وفاداری ، صداقت 

زردآلو یا شکوفه ی آلو : روح سرکش

گل داوودی : پایداری

حیوانات:

کلاغ : دور راننده ی بداقبالی ، جاذب خوش اقبالی 

خرگوش : باروری 

پروانه : شادی ، عشق ورزی 

ماهی : سعی و کوشش ، احتیاط ، موفقیت علمی ، فرزندان زیاد

ماهیخوار : نجابت ، معنویت ، عمرطولانی 

آهوی کوهی : دوستی ، عمر طولانی 

حیوانات افسانه ای : 

سیمرغ : زیبایی ، تقوا ، اخلاق ، آینده درخشان ، ملکه 

اژدها : قدرت آسمانی ، شانس خوب ، دور راندن ارواح ، باران ، پادشاه

4 نگهبان : سمبل قدرت

اژدهای آبی از شرق

ببر سفید از غرب

سیمرغ قرمز از جنوب

مار از شمال

نمادهای بودایی :

محصول خوب ، قدرت مطلق از بهشت ، روشن فکری 

نیلوفر آبی : پاکی ، خلقت ، تولد ، روشن فکری

نمادهای دیگر : 

دُبِّ اکبر : خدا که طول عمر ما را کنترل می کند ، زایمان

۱۰ چیز که نماد طول عمر هستند:

صخره ها ، کوهستان ، آب ، ابرها ، مرغ ماهیخوار ، لاک پشت ، آهو ، خورشید ، قارچ ، درخت کاج

دروازه استقلال (독립문) دروازه یادبودی است که در سئول قرار دارد. این دروازه بعد از اولین جنگ چین و ژاپن و به منظور دادن روحیه استقلال به کره ای ها ایجاد شد که طراحی آن را سئو جه پیل (서재필) بر عهده داشت.

این دروازه به جای دروازه یانگ اون مون (영은문) که نماد روابط دیپلماتیک بین کره و سلسله چینگ، آخرین سلسله پادشاهی در چین، بود ساخته شد.

ساخت دروازه در تاریخ 21 نوامبر 1896 آغاز شد و در تاریخ 20 نوامبر 1897 به پایان رسید.

سئو جه پیل برای طراحی دروازه استقلال از طاق پیروزی در پاریس الهام گرفت. ارتفاع آن 14.28 متر و عرض آن 11.48 متر است و از حدود 1850 قطعه گرانیت تشکیل شده است. امروزه این دروازه در پارک استقلال یعنی حدود 70 متر در شمال غربی موقعیت اولیه آن قرار دارد.

موزه ملی کره یکی از شش موزه بزرگ دنیاست که برای دیدن تمام موزه حداقل 11 ساعت زمان لازم است.در این موزه حدود 135000 اثر وجود دارد که 5000 اثر آن در معرض دید عموم قرار دارد.

این موزه دارای سالن تصاویر، راهنمای تصویری و سایر ابزار اطلاع رسانی است. افراد در این موزه در زمان های مختلف به زبانهای مختلف (انگلیسی، ژاپنی و چینی) راهنمایی می شوند. به همین دلیل باید منتظر بمانید تا به زبان شما اطلاع رسانی شود. در طبقه اول گالری سلادون گوریو، گالری ظروف بونچونگ چوسان، گالری چینی سفید چوسان و غیره قرار دارد. در زیر زمین هم هشت گالری وجود دارد که از میان آنها می توان به گالری مجسمه های بودایی و گالری فلزکاری اشاره کرد. در هر یک از این سالنهای نمایش می توان درباره فرهنگ فولکلور کره آموخت. علاوه بر این آثار، کتب و تصاویر فرهنگ سنتی کره هم در این موزه نگاهداری می شود. مرکز تجاری، کتابخانه و سخنرانی بعضی از امکانات و رویدادهایی هستند که برای راحتی شما تدارک دیده شده اند.

اطلاعات نمایشگاه ها:

طبقه اول: بخش باستانی و بخش تاریخی

طبقه دوم: هنر 1 و آسیا 1

طبقه سوم: هنر 2 و آسیا 2

معمولا تقویم کره ای ها ۲۴ نقطه تحول دارد. مطابق با حرکت خورشیدی و شرایط آن ، هر کدام از این بخش ها حدود ۱۵ روز طول می کشد. در هر فصل ۶ دوره خورشیدی وجود دارد. نقطه کانونی هر فصل ۲ تحول و ۲ اعتدال در شب و روز دارد.

کشاورزان سنتی و ماهیگیران برای گرفتن راهنمایی در کارشان ، هنوز به این موضوع وابسته هستند.

انقلاب زمستانی به اسم "دونگ جی" شناخته می شود. دونگ جی بلندترین شب سال است (که در ایران با نام شب یلدا شناخته می شود) ، معمولا به 21، 22 و یا 23 دسامبر می افتد . از این شب به بعد روزها بلندتر می شوند.

در زمان های خیلی دور مردم کره به دونگ جی به عنوان یک سال نو کوچک نگاه می کردند و در این روز جشن بزرگی برپا می کردند. در دربار نیز، این روز یکی از جشنواره های اصلی محسوب میشد و پادشاه و ولیعهد یک ضیافت تدارک می دیدند. مردم باور داشتند که با قرار دادن یک کاغذ که روی آن با حروف چینی کلمه ی "مار" نوشته شده بصورت برعکس روی دیوار ، میتوانند ارواح خبیث را دور کنند. آن ها همچنین باور داشتند که اگر در روز دونگ جی هوا گرم بود بسیاری از مردم بر اثر بیماری های عفونی در سال جدید خواهند مرد اما اگر هوا بسیار سرد و یا برفی بود، سال جدید پر از نعمت است.

در این روز مردم فرنی (سوپ) لوبیای قرمز که "پات جوک" نام دارد می پختند. کاسه ها را در قسمت های مختلف خانه ؛ اتاق ها، آشپزخانه ، انبار قرار میدادند به این منظور که ارواح بیرون رانده شوند.

رنگ قرمز لوبیا ها تصور میشد که دارای انرژی یانگ (انرژی برخاسته از بهشت) است و در دور کردن ارواح موثر است. حتی مردم بعضی مناطق پات جوک را روی در و دیوارها می پاشیدند! خوردن پات جوک زمانی صورت می گرفت که این روز مصادف با ۱۰ دسامبر باشد چون انها تصور میکردند که انجام این کار برای بچه ها مضر است.

مردم عموما پات باپ (برنج و لوبیای قرمز)، پات دوک (کیک برنجی لوبیای قرمز)  همراه با پات جوک را در مناسبت های شاد و غمگین درست میکردند. در روز پات جوک نیز این مناسبت جریان دارد.

گاهی مردم جشنی به نام گوسا برگزار میکردند و در آن پات دوک پیشکش میکردند که این کار به منظور آرزوی داشتن اقبال خوب، کامیابی و امنیت صورت میگرفت.

در کره این یک باور هست که قبل از شروع یک رخداد مهم مانند شروع یک کسب و کار جدید و یا ساخت و ساز خوردن غذاهای حاوی لوبیا قرمز شانس میاره.

در واقع در طب شرقی، لوبیای قرمز برای قرمزی پوست، تب یا بدن درد خوب هست و بیماری هایی مانند ابسه، قولنج، بری بری و .... را درمان میکند.