سه امپراطوری کره در قرن هفتم پیش از میلاد مسیح پکجه و شیلا در جنوب و گوگوریو در شمال بودند. در آن زمان پادشاهی گوگوریو تا منچوری و خاور دور گسترش یافته بود. در اواخر قرن پنجم پادشاهی گوگوریو برشمال شرق آسیا برتری یافت و شهرت و آوازه ی آن تا غرب گسترش پیدا کرد... جزئیات نقاشی دیواری قبر میونگ (واقع در کره ی شمالی امروزی) دو نفر را نشان میدهد که به نظر در حال انجام قسمت هایی از بازی سوباک هستند.
سلسله ی متحد شیلا(قرن هفتم تا دهم): اتحاد شبه جزیره
امپراتوری شیلا پس از اتحاد با سلسله ی تانگ در چین، توانست پادشاهی های رقیب یعنی پکجه و گوگوریو را فتح کند. در آن زمان کره ی جنوبی برای اولین بار در تاریخ متحد شد و به لطف هنر بودایی این دوران به عنوان دوران طلایی فرهنگ شناخته می شود.
سلسله ی گوگوریو(قرن دهم تا چهاردهم): دوران طلایی سوباک
در این دوران همه ی اقشار جامعه به تمرین سوباک می پرداختند.حتی عده ای از پادشاهان نیز در رقابت های سوباک شرکت می کردند.
آنچه پیش از این سوباک نامیده میشد در حال حاضر تاکیون نام دارد. بعدها گواهی ها تایید کردند که Taekkyon و Takkyon هردو به یک چیز اشاره میکنند.
اشغال کره(1910-1945):ناپدید شدن تاکیون
در دوران تصرف کره توسط امپراطوری ژاپن کلاس های هنرهای رزمی ژاپنی جزو برنامه ی اجباری مدارس ابتدایی و متوسطه شد. به جوانان کره ای جودو و کندو تدریس میشد. بزرگسالان و کودکانی که هنوز تاکیون انجام می دادند به وسیله ی نیرو های انضباطی تهدید می شدند. سرانجام تمرینات تاکیون ممنوع شد و تاکیون از صحنه ی اجتماع محو شد.
دهه 70 تا 90 میلادی: تولد دوباره تاکیون
پس از اشغال و جنگ کره، اقتصاد در پایین ترین سطح خود قرار گرفت و نگرانی کره ای ها بازسازی کشور بود. در دهه 70 میلادی، تحت مدیریت سونگ دوک کی، تاکیون وارد سیستم آموزشی جدید دانش آموزان شد. سونگ دوک کی که از جنگ کره جان سالم به در برده بود در کودکی در رقابت های تاکیون شرکت می کرد و در نوجوانی نیز چندین سال تحت آموزش مربی مشهور Im Ho بود. اما سونگ دوک کی تحت فشار پلیس ژاپن مجبور به قطع تمرینات تاکیون شد. در حال حاضر او را آخرین متخصص تاکیون سلسله ی چوسون می دانند. بدون سونگ دوک کی قطعاً این هنر رزمی ناپدید شده بود. شاگرد سونگ دوک کی ,هان سونگ (1928-1987) ساختاری سیستماتیک به تاکیون بخشید و باعث شد تا تاکیون از سوی دولت کره دوباره به رسمیت شناخته شود. در ماه ژوئن 1983 پروژه ی موفق او با عنوان "گنج فرهنگی مهم و نامشهود شماره ی 76"به رسمیت شناخته شد. شاگرد این دو مربی، یونگ بوک، در سال 1986 جنبش تولد دوباره ی تاکیون تحت عنوان"موسسه تاکیون کره" را تاسیس کرد. تلاش های او سازماندهی جدیدی را بعد از 80 سال غیبت به وجود آورد. سی ام ژوئن 1985 عموم مردم در یک مسابقه ی تاکیون در استادیوم گودوک واقع در بوسان شرکت کردند. در همان سال رقابت تاکیون کودکان برای اولین بار برگزار شد. انواع دیگر ی از مسابقات تاکیون نیز در مقاطع مختلف برای شرکت کنندگان برگزار شد: بانوان, سالمندان و ...
از سال 1990 تاکیون در کشورهای متعدد قاره ی آمریکا و آسیا برگزار شد.
در ژانویه 1991 "انجمن تاکیون کره" که به "فدراسیون تاکیون کره" تغییر پیدا کرد, تاسیس شد , و در 30 نوامبر 1998 عضو رسمی "شورای ملی ورزش برای همه" شد.
در دوم فوریه سال 2001 تاکیون وابسته به کره توسط کمیته المپیک دوباره به رسمیت شناخته شد که این یک گام مهم برای شرکت درآزمون های آینده ی بازی های المپیک بود. امروزه فدراسیون تاکیون به ریاست لی یونگ بوک دارای بیش از 2000 استاد تاکیون، 5000 بازیکن مجوز دار و 250 کلوپ تاکیون (به کلوپ های تاکیون دوجونگ میگویند) است و در سال ده ها مسابقه ی ملی قهرمانی را سازماندهی میکند.
چهارشنبه بیست و دوم شهریور ۱۳۹۱ | 20:35